İnsan Ataları 900.000 Yıl Önce Neredeyse Tükeniyordu
Yaklaşık bir milyon yıl önce, yıkıcı bir olay neredeyse insanlığın atalarını yok etti.
3.154 modern insandan elde edilen genomik veriler, popülasyonun yaklaşık 900.000 yıl önce yaklaşık 100.000’den üreyen bireye yalnızca 1.280’e düştüğünü gösteriyor. Bu, 117.000 yıl süren ve insanlığı yok olmaya sürükleyebilecek yüzde 98,7’lik dudak uçuklatan bir nüfus düşüşü.
Bugün burada olmamız ve bu kadar çok sayıda olmamız, öyle olmadığının kanıtıdır. Ancak Çin Bilimler Akademisi’nden genetikçiler Haipeng Li ve Çin’deki Doğu Çin Normal Üniversitesi’nden Yi-Hsuan Pan’ın liderliğindeki bir ekibe göre sonuçlar, Pleistosen’deki insan fosil kayıtlarındaki ilginç bir boşluğu açıklayabilir.
İtalya’daki Roma Sapienza Üniversitesi’nden antropolog Giorgio Manzi, “Afrika ve Avrasya fosil kayıtlarındaki boşluk, Erken Taş Devri’ndeki bu darboğazla kronolojik olarak açıklanabilir” diyor. “Bu, fosil kanıtlarının önemli ölçüde kaybolduğu önerilen bu zaman dilimine denk geliyor.”
Bir grubun sayısında önemli azalmalar olduğu bilindiği üzere nüfus darboğazları nadir değildir. Bir tür savaş, kıtlık veya iklim krizi gibi bir olay nedeniyle yok edildiğinde, genetik çeşitlilikte ortaya çıkan düşüşün izi, hayatta kalanların nesilleri üzerinden takip edilebilir. Çok daha yakın bir zamanda, yaklaşık 7000 yıl önce Kuzey Yarımküre’de de bir insan nüfusu darboğazı olduğunu bu şekilde biliyoruz.
Ancak zamanda ne kadar geriye bakmak isterseniz anlamlı bir sinyal bulmak o kadar zorlaşır.
Bu son analiz için araştırma ekibi, genellikle bu geçmiş olayları çözmeye çalışırken ortaya çıkan sayısal hataların birikmesini önlemek amacıyla hızlı sonsuz küçük zamanlı birleştirme süreci (FitCoal) adı verilen yeni bir yöntem geliştirdi.
Dünyanın dört bir yanından 10 Afrikalı ve 40 Afrikalı olmayan popülasyondan 3.154 kişinin genomik verilerini analiz etmek için FitCoal’u kullandılar ve gen soylarının zaman içinde nasıl farklılaştığını incelediler. Elde edilen sonuçlar, yaklaşık 930.000 ila 813.000 yıl öncesine ait önemli bir nüfus darboğazı olduğunu gösterdi; bu, mevcut genetik çeşitlilikte yüzde 65,85’e varan bir kayıp yaşandığını gösteriyor.
Darboğaza neyin sebep olduğuna gelince, katkıda bulunan tüm faktörlerin ne olabileceğinden hiçbir zaman yüzde 100 emin olamayacağız, ancak o dönemde rol oynayabilecek önemli bir olay vardı: Orta Pleistosen Geçişi. Dünya’nın buzullaşma döngüleri çarpıcı biçimde değişti.
İklim çalkantısının, o dönemde hayatta kalmak için çabalayan insan popülasyonlarına pek de iyi olmayan koşullar yaratmış olması ve bunun da nüfus sayılarını daha da azaltan kıtlık ve çatışmalarla sonuçlanmış olması muhtemel.
Pan, “Bu yeni bulgu insan evriminde yeni bir alan açıyor çünkü bu bireylerin yaşadığı yerler, yıkıcı iklim değişikliklerinin üstesinden nasıl geldikleri ve darboğaz sırasında doğal seçilimin evrimi hızlandırıp hızlandırmadığı gibi birçok soruyu akla getiriyor” diyor. insan beyninin.”
Bu darboğaz, insan genomunun başka bir ilginç özelliğine katkıda bulunmuş gibi görünüyor: iki kromozomun birleşerek kromozom 2’yi oluşturması.
İnsanlarda 23 çift kromozom vardır; Büyük maymunlar da dahil olmak üzere bugün hayatta olan diğer tüm hominidlerde 24 tane var. 2. kromozomun oluşumu, insanları farklı bir evrim yoluna teşvik eden bir türleşme olayı gibi görünüyor.
Li, “Bu bulgular sadece başlangıç” diyor. “Bu bilgiyle gelecekteki hedefler, bu Erken ila Orta Pleistosen geçiş döneminde insan evriminin daha eksiksiz bir resmini çizmeyi amaçlıyor, bu da erken insan soyunun ve evriminin gizemini çözmeye devam edecek.”
Araştırma Science dergisinde yayınlandı.
